ការរួមបញ្ចូលដ៏បំផុសគំនិតចាប់ផ្តើមពីយើងទាំងអស់គ្នា

នៅពេលដែលទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ (8 មីនា) ខិតជិតមកដល់ ខ្ញុំបាននិងកំពុងគិតច្រើនអំពីប្រធានបទឆ្នាំនេះ "Inspire Inclusion"។ វាជាអ្វីមួយដែលពិតជាមានសន្ទុះជាមួយខ្ញុំ មិនត្រឹមតែនៅក្នុងការងាររបស់ខ្ញុំដែលដឹកនាំក្រុមហ៊ុន Beyond Housing អស់រយៈពេលដប់ឆ្នាំចុងក្រោយនេះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយទោលដល់កូនប្រុសអាយុប្រាំបួនឆ្នាំរបស់ខ្ញុំផងដែរ។

ខ្ញុំ​ជា​ឪពុក​ម្តាយ​តែ​ម្នាក់​ជិត​ប្រាំពីរ​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ ខ្ញុំធ្លាប់ជាអ្នកចូលរួមក្នុងកម្មវិធីសាលា ស្គាល់គ្រូ និងអ្នកមើលថែទាំក្រោយសាលា។ ខ្ញុំរៀបចំសកម្មភាពក្រៅកម្មវិធីសិក្សា កាលបរិច្ឆេទលេង និងថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយខ្ញុំគ្រប់គ្រងពេលវេលារបស់ខ្ញុំដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេកើតឡើង។

ខ្ញុំនិយាយរឿងទាំងនេះមិនមែនដើម្បីត្អូញត្អែរទេ ប៉ុន្តែជាដើម្បីកំណត់ពីរបៀបដែលរឿងនេះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីតម្រូវការដើម្បីបង្ហាញកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំពីរបៀបដែលស្ត្រីរួមចំណែក របៀបដែលយើងអាចធ្វើការបាន របៀបដែលយើងអាចលើសពីប្រពន្ធ និងម្តាយ ប្រសិនបើនោះជាអ្វីដែលយើងចង់បាន។ ប៉ុន្តែក៏ជារបៀបដែលស្ត្រី និងបុរសមិនត្រូវបានរឹងរូសសម្រាប់តួនាទីជាក់លាក់ ដែលយើងអាចជាទាំងអ្នកថែទាំ និងអ្នកផ្តល់សេវា។

តួនាទី និងសមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការសម្តែងវាមិនពាក់ព័ន្ធនឹងយេនឌ័រទេ។ ខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ជីដូនរបស់គាត់ជាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ មីង រ៉ា របស់គាត់ជាមេធាវី និងជានាយកប្រតិបត្តិនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនធំមួយ បងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់ជាមេធាវី ហើយម្តាយរបស់គាត់ជា CEO ។ ខណៈពេលដែលទាំងនេះប្រហែលជាមិនត្រជាក់សម្រាប់គាត់ដូចជា Pokémon ឬកីឡាបាល់បោះនៅពេលនេះទេ ដោយរក្សាការសន្ទនាអំពីអ្វីដែលស្ត្រីអាចសម្រេចបាន ខ្ញុំសង្ឃឹមថាទស្សនៈរបស់គាត់អំពីសមភាព និងការរួមបញ្ចូលត្រូវបានបង្រួបបង្រួមដោយស្ត្រីដ៏អស្ចារ្យដែលគាត់ទាក់ទង។

ប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ នៅ Beyond Housing “Inspire Inclusion” តម្រឹមយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះជាមួយនឹងតម្លៃស្ថាប័នរបស់យើង ដែលជំរុញយើងឱ្យធានាថា សមភាពយេនឌ័រ និងការរួមបញ្ចូលមិនមែនគ្រាន់តែជាប្រធានបទនៃការពិភាក្សាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាទិដ្ឋភាពជាមូលដ្ឋាននៃជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។

យើងបានធ្វើការយ៉ាងលំបាកនៅ Beyond Housing ដើម្បីធ្វើឱ្យសមភាពយេនឌ័រ និងការដាក់បញ្ចូលជាផ្នែកនៃការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ យើងបានផ្តោតលើការបង្កើតកន្លែងធ្វើការដែលមនុស្សគ្រប់គ្នា ដោយមិនគិតពីភេទ មានអារម្មណ៍គាំទ្រ និងឱ្យតម្លៃ។ នេះ​ជា​រូបភាព​នៃ​អ្វី​ដែល​យើង​សម្រេច​បាន​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ៖

• អ្នក​ណា​ដែល​ឈប់​សម្រាក​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ​បាន​ត្រឡប់​មក​ធ្វើ​ការ​វិញ​ហើយ ដែល​នេះ​មាន​ទំហំ​ធំ​សម្រាប់​ការ​ជួយ​ឪពុក​ម្ដាយ​ដែល​ធ្វើ​ការ។
• ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលរបស់យើងត្រូវបានបំបែកនៅកណ្តាល 50/50 បុរស និងស្ត្រី ដែលសមហេតុផលសម្រាប់ពួកយើង។
• យើងធ្លាប់មាននាយកប្រតិបត្តិស្ត្រីបីនាក់ ដែលនិយាយច្រើនអំពីជំហររបស់យើងចំពោះស្ត្រីក្នុងតួនាទីជាអ្នកដឹកនាំ។
• ស្ត្រីបង្កើតបាន 60% នៃក្រុមប្រតិបត្តិរបស់យើង ដែលបង្ហាញថាយើងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសមភាពយេនឌ័រនៅកំពូល។
• ការងារកូនកាត់បានក្លាយជាបទដ្ឋានសម្រាប់យើង ដោយផ្តល់ឱ្យក្រុមរបស់យើងនូវភាពបត់បែនមួយចំនួន និងផ្តល់ឱ្យអតិថិជនរបស់យើងនូវភាពបត់បែនតាមវិធីដែលពួកគេចូលប្រើប្រាស់សេវាកម្មរបស់យើង។
• ហើយយើងបានបង្កើតការរៀបចំការងារដែលអាចបត់បែនបានសម្រាប់អ្នកថែទាំអត្តសញ្ញាណយេនឌ័រ ដោយទទួលស្គាល់ថាអ្នកគ្រប់គ្នាមានតម្រូវការខុសៗគ្នា។

នៅពាក់កណ្តាលនៃការនិយាយទាំងអស់អំពីគម្លាតប្រាក់ឈ្នួលយេនឌ័រ វាជាការពេញចិត្តណាស់ដែលនិយាយថាអង្គការតូចរបស់យើងបានប៉ះពាល់ដល់សមភាពប្រាក់ឈ្នួល។ យើងប្រហែលជាមិនធំគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការរាយការណ៍អំពីរឿងនេះទេ ប៉ុន្តែយើងមានអារម្មណ៍ល្អដែលថាការអនុវត្តរបស់យើងគឺពឹងផ្អែកទៅលើស្ត្រី។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនេះគឺជាវិធីរបស់យើងក្នុងការជំរុញប្រឆាំងនឹងបទដ្ឋានដើម្បីសម្រេចបានប្រាក់ឈ្នួលស្មើៗគ្នា ដែលជាអ្វីដែលយើងពិតជាមានមោទនភាព។ វាចង្អុលទៅការផ្លាស់ប្តូរធំជាងដែលយើងចង់ឃើញនៅក្នុងសង្គម ដែលបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃការចាប់ផ្តើមបង្រៀនដោយយុត្តិធម៌ និងការគោរពពីដំបូង។

យើងសូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះស្ត្រីដែលបានតស៊ូដើម្បីសិទ្ធិ និងជម្រើសដែលយើងមាននៅថ្ងៃនេះ។ ដោយសារភាពរឹងមាំ និងការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ពួកគេ ស្ត្រីក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលីសព្វថ្ងៃនេះមានសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង មិនថាទាក់ទងនឹងការអប់រំ អាជីព អាពាហ៍ពិពាហ៍ ការមានកូន ឬការស្នាក់នៅផ្ទះក៏ដោយ។ ស្ត្រីដ៏លំបាកទាំងនេះដែលបានក្រោកឈរឡើង និងតស៊ូដើម្បីសមភាពបានធ្វើឱ្យវាអាចទៅរួចសម្រាប់យើងក្នុងការរស់នៅតាមវិធីរបស់យើង។ ទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិនេះ យើងកំពុងអបអរសាទរស្ត្រីដែលមិនគួរឱ្យជឿទាំងនេះ ដែលបានបង្ហាញយើងពីអត្ថន័យនៃការតស៊ូដើម្បីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។

កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនេះកំពុងបង្ហាញលទ្ធផល ដូចជាការកើនឡើងនៃចំនួនស្ត្រីនៅក្នុងសភារដ្ឋ និងដែនដី និងនៅលើក្រុមប្រឹក្សាភិបាល ASX 200 នៅទីនេះក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី ជាមួយនឹងស្ត្រីកាន់ 44% និង 34.2% នៃចំណុចទាំងនេះ។

ការមានស្ត្រីនៅក្នុងតួនាទីធ្វើការសម្រេចចិត្តគឺជាគន្លឹះ ព្រោះវាមានន័យថាបញ្ហាដូចជាការថែទាំសុខភាព ការអប់រំ និងអំពើហិង្សាលើស្ត្រីទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ដែលពួកគេត្រូវការ។ វាប្រឈមនឹងគំរូចាស់ និងដាក់ផ្លូវសម្រាប់អ្នកជំនាន់ក្រោយ ដោយធ្វើឱ្យប្រាកដថាគោលនយោបាយដំណើរការសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។

ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំមិនគ្របដណ្តប់មនុស្សគ្រប់គ្នាទេ។ ក្នុង​នាម​ជា​ស្ត្រី​ជនជាតិ​អូស្ត្រាលី​ជនជាតិ​ស្បែក​ស វណ្ណៈ​កណ្តាល ដែល​បាន​ទៅ​រៀន​នៅ​សកលវិទ្យាល័យ ខ្ញុំ​មិន​មែន​តំណាង​ស្ត្រី​ទាំង​អស់​នោះ​ទេ។ វាជាកាតព្វកិច្ចសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការទទួលស្គាល់ និងឈរជាមួយស្ត្រី First Nations ស្ត្រីពិការ ស្ត្រីឆ្លងដែន ស្ត្រីចំណាកស្រុក ស្ត្រីចំណាកស្រុក និងស្ត្រីរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រ ទទួលស្គាល់ពួកគេ ឈរជាមួយពួកគេ និងតស៊ូមតិដើម្បីសិទ្ធិរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែមិនដែលសន្មត់ថាខ្ញុំដឹងថាអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់ពួកគេ ឬនិយាយសម្រាប់ពួកគេ។

“Inspire Inclusion” មិនមែនគ្រាន់តែចង់ដាក់ខ្លួនយើងនៅខាងក្រោយប៉ុណ្ណោះទេ។ វាជាការអាក់អន់ចិត្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដ៏ធំនៃអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។ ស្ថិតិគួរឱ្យខ្លាច៖ ស្ត្រីម្នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ដោយដៃគូ ឬអតីតដៃគូរបស់នាងជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ហើយស្ត្រីអូស្ត្រាលីម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រាំមួយនាក់បានប្រឈមមុខនឹងអំពើហិង្សាផ្លូវកាយ ឬផ្លូវភេទពីដៃគូតាំងពីពួកគេមានអាយុ 15 ឆ្នាំ។ វិបត្តិនេះមិនមែនគ្រាន់តែជាការខូចចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ។ វាក៏ជាហេតុផលដ៏ធំមួយដែលស្ត្រី និងកុមារបញ្ចប់ដោយគ្មានផ្ទះសម្បែង។ ការរត់គេចពីអំពើហឹង្សាច្រើនតែមានន័យថា ចាកចេញពីផ្ទះដោយគ្មានកន្លែងដែលត្រូវទៅ។ ការពិតដ៏លំបាកនេះបង្ហាញពីតម្រូវការបន្ទាន់សម្រាប់ការគាំទ្រ និងគោលនយោបាយដ៏រឹងមាំ ដើម្បីជួយអ្នកដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ដោយធ្វើឱ្យប្រាកដថាពួកគេមានកន្លែងសុវត្ថិភាពសម្រាប់ទៅ និងមានឱកាសចាប់ផ្តើមឡើងវិញ។

ក្រឡេកមើលទៅក្រោយរយៈពេលដប់ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ហើយគិតអំពីអ្វីដែលនៅខាងមុខ វាច្បាស់ណាស់ថាយើងនៅតែមានផ្លូវវែងឆ្ងាយក្នុងការធ្វើដំណើរលើដំណើរឆ្ពោះទៅរកសមភាពយេនឌ័រ និងការរួមបញ្ចូល។

ទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិនេះ យើងទាំងអស់គ្នាប្តេជ្ញាធ្វើឱ្យពិភពលោកក្លាយជាកន្លែងមានសុវត្ថិភាព យុត្តិធម៌ជាងមុនសម្រាប់ស្ត្រី និងកុមារ ជាកន្លែងដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាមានអារម្មណ៍ថាពួកគេជាកម្មសិទ្ធិ មានតម្លៃ និងអាចរីកចម្រើន។