Η εμπνευσμένη ένταξη ξεκινά από όλους μας

Καθώς πλησιάζει η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (8 Μαρτίου), σκέφτομαι πολύ το θέμα της φετινής χρονιάς, «Inspire Inclusion». Είναι κάτι που με αντηχεί πραγματικά, όχι μόνο στη δουλειά μου που ηγούμαι της Beyond Housing τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά και στη ζωή μου ως μονογονέας του εννιάχρονου γιου μου.

Είμαι μονογονέας για σχεδόν επτά χρόνια. Ήμουν αυτός που παρακολούθησα σχολικές εκδηλώσεις, γνώρισα δασκάλους και φροντιστές μετά το σχολείο. Οργανώνω τις εξωσχολικές δραστηριότητες, τις ημερομηνίες παιχνιδιών και τις διακοπές και διαχειρίζομαι τον χρόνο μου για να πραγματοποιηθούν.

Αναφέρω αυτά τα πράγματα όχι για να παραπονεθώ, αλλά για να προσδιορίσω πώς αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω την ανάγκη να δείξω στον γιο μου πώς συνεισφέρουν οι γυναίκες, πόσο σκληρά μπορούμε να εργαστούμε, πώς μπορούμε να είμαστε περισσότερα από σύζυγοι και μητέρες, αν αυτό θέλουμε. αλλά και πώς οι γυναίκες και οι άντρες δεν είναι καλωδιωμένοι για συγκεκριμένους ρόλους, ότι μπορούμε να είμαστε και φροντιστές και πάροχοι.

Οι ρόλοι μας και η ικανότητά μας να τους εκτελούμε δεν έχουν καμία σχέση με το φύλο. Του λέω ότι η γιαγιά του ήταν επιστήμονας, η θεία του Rah Rah είναι δικηγόρος και στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρεία, ο ξάδερφός του είναι δικηγόρος και η μαμά του είναι διευθύνουσα σύμβουλος. Αν και αυτά μπορεί να μην του είναι τόσο ωραία όσο τα Pokémon ή το μπάσκετ αυτή τη στιγμή, συνεχίζοντας τη συζήτηση για το τι μπορούν να επιτύχουν οι γυναίκες, ελπίζω οι απόψεις του για την ισότητα και την ένταξη να διαμορφωθούν από τις καταπληκτικές γυναίκες με τις οποίες σχετίζεται.

Επαγγελματικά, στο Beyond Housing, το «Inspire Inclusion» ευθυγραμμίζεται τέλεια με τις οργανωτικές μας αξίες, παρακινώντας μας να διασφαλίσουμε ότι η ισότητα των φύλων και η ένταξη δεν είναι απλώς θέματα συζήτησης, αλλά θεμελιώδεις πτυχές της καθημερινής μας ύπαρξης.

Εργαστήκαμε σκληρά στο Beyond Housing για να κάνουμε την ισότητα των φύλων και την ένταξη μέρος της καθημερινής μας δουλειάς. Έχουμε επικεντρωθεί στη δημιουργία ενός χώρου εργασίας όπου όλοι, ανεξαρτήτως φύλου, νιώθουν υποστήριξη και εκτίμηση. Ακολουθεί ένα στιγμιότυπο του τι έχουμε πετύχει μέχρι τώρα:

• Οποιοσδήποτε έχει λάβει γονική άδεια έχει επιστρέψει στη δουλειά του, κάτι που είναι τεράστιο για τη διατήρηση της υποστήριξης των εργαζομένων γονέων.
• Το ταμπλό μας είναι χωρισμένο ακριβώς στη μέση, 50/50 άνδρες και γυναίκες, κάτι που είναι λογικό για εμάς.
• Είχαμε τρεις γυναίκες CEO, κάτι που λέει πολλά για τη στάση μας απέναντι στις γυναίκες σε ηγετικούς ρόλους.
• Οι γυναίκες αποτελούν το 60% της εκτελεστικής μας ομάδας, δείχνοντας ότι είμαστε σοβαροί για την ισότητα των φύλων στην κορυφή.
• Η υβριδική εργασία έχει γίνει ο κανόνας για εμάς, δίνοντας στην ομάδα μας κάποια ευελιξία και δίνοντας στους πελάτες μας ευελιξία στον τρόπο με τον οποίο έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες μας.
• Και έχουμε δημιουργήσει ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας για φροντιστές οποιασδήποτε ταυτότητας φύλου, αναγνωρίζοντας τις διαφορετικές ανάγκες του καθενός.

Εν μέσω όλων των συζητήσεων για το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων, είναι αρκετά ικανοποιητικό να πούμε ότι ο μικρός οργανισμός μας πέτυχε την ισοτιμία των μισθών. Μπορεί να μην είμαστε αρκετά μεγάλοι για να χρειαστεί να αναφέρουμε αυτό το θέμα, αλλά έχουμε μια καλή αίσθηση ότι οι πρακτικές μας κλίνουν υπέρ των γυναικών. Αυτή η προσπάθεια είναι ο τρόπος μας να πιέζουμε ενάντια στον κανόνα για να επιτύχουμε ίσες αμοιβές, κάτι για το οποίο είμαστε πραγματικά περήφανοι. Υποδεικνύει τις μεγαλύτερες αλλαγές που θα θέλαμε να δούμε στην κοινωνία, δείχνοντας πόσο κρίσιμο είναι να αρχίσουμε να διδάσκουμε δικαιοσύνη και σεβασμό από νωρίς.

Οφείλουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ στις γυναίκες που έχουν αγωνιστεί για τα δικαιώματα και τις επιλογές που έχουμε σήμερα. Χάρη στη δύναμη και τη δέσμευσή τους, οι γυναίκες στην Αυστραλία σήμερα έχουν την ελευθερία να κάνουν τις δικές τους επιλογές, είτε πρόκειται για εκπαίδευση, καριέρα, γάμο, απόκτηση παιδιών ή διαμονή στο σπίτι. Αυτές οι σκληρές γυναίκες που στάθηκαν όρθιες και πολέμησαν για την ισότητα, μας έκαναν δυνατό να ζήσουμε τη ζωή μας με τον δικό μας τρόπο. Αυτή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, γιορτάζουμε αυτές τις απίστευτες γυναίκες που μας έδειξαν τι σημαίνει να αγωνίζεσαι για το σωστό.

Αυτή η προσπάθεια δείχνει αποτελέσματα, όπως στον αυξανόμενο αριθμό γυναικών στα Κοινοβούλια Πολιτειών και Επικρατειών και στα συμβούλια του ASX 200 εδώ στην Αυστραλία, με γυναίκες να κατέχουν 44% και 34,2% από αυτές τις θέσεις.

Το να υπάρχουν γυναίκες σε ρόλους λήψης αποφάσεων είναι βασικό, διότι σημαίνει ότι ζητήματα όπως η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση και η βία κατά των γυναικών λαμβάνουν την προσοχή που χρειάζονται. Αμφισβητεί τα παλιά στερεότυπα και χαράσσει έναν δρόμο για την επόμενη γενιά, διασφαλίζοντας ότι οι πολιτικές λειτουργούν για όλους.

Αλλά ξέρω ότι η εμπειρία μου δεν καλύπτει όλους. Ως λευκή, μεσαίας τάξης γεννημένη γυναίκα στην Αυστραλία που έχει πάει στο πανεπιστήμιο, δεν είμαι αντιπροσωπευτική όλων των γυναικών. Είναι καθήκον μου να αναγνωρίσω και να σταθώ δίπλα στις γυναίκες των Πρώτων Εθνών, τις γυναίκες με αναπηρίες, τις τρανς γυναίκες, τις queer γυναίκες, τις μετανάστριες και τις γυναίκες που ζουν στη φτώχεια, αναγνωρίζοντάς τις, στέκομαι μαζί τους και υπερασπίζομαι τα δικαιώματά τους. Αλλά ποτέ δεν υποθέτω ότι ξέρω τι είναι καλύτερο για αυτούς ή ότι μιλάω για αυτούς.

Το «Inspire Inclusion» δεν είναι απλώς να χτυπάμε τον εαυτό μας στην πλάτη. είναι μια σοβαρή ώθηση για την αντιμετώπιση του μεγάλου ζητήματος της οικογενειακής βίας. Τα στατιστικά είναι τρομακτικά: μια γυναίκα δολοφονείται από τον σύντροφό της ή τον πρώην σύντροφό της κάθε εβδομάδα, και μία στις έξι Αυστραλές έχει αντιμετωπίσει σωματική ή σεξουαλική βία από έναν σύντροφο από τα 15 της. Αυτή η κρίση δεν είναι απλώς αποκαρδιωτική. είναι επίσης ένας μεγάλος λόγος που οι γυναίκες και τα παιδιά καταλήγουν άστεγοι. Το να ξεφύγεις από τη βία σημαίνει συχνά να φεύγεις από το σπίτι χωρίς που να πας. Αυτή η σκληρή αλήθεια υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για σταθερή υποστήριξη και πολιτικές για να βοηθηθούν όσοι πλήττονται από την οικογενειακή βία, διασφαλίζοντας ότι έχουν ένα ασφαλές μέρος για να πάνε και την ευκαιρία να ξεκινήσουν από την αρχή.

Κοιτάζοντας πίσω τα τελευταία δέκα χρόνια και σκεπτόμενος τι είναι μπροστά, είναι σαφές ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε στο ταξίδι προς την ισότητα των φύλων και την ένταξη.

Αυτή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ας δεσμευτούμε όλοι να κάνουμε τον κόσμο ένα πιο ασφαλές, δικαιότερο μέρος για τις γυναίκες και τα παιδιά—ένα μέρος όπου όλοι νιώθουν ότι ανήκουν πραγματικά, εκτιμώνται και μπορούν να ευδοκιμήσουν.